jadzia
Forumowicz
Dołączył: 02 Lut 2009
Posty: 237
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: krawcowa
|
 Wysłany: Wto 19:47, 11 Sie 2009 Temat postu: skała |
 |
|
|
Wiem jaka sie stałam .Jak skała zimna i oschła.Niezrozumiała,ospała.Tak jak owa skała.Ranie czasem zbyt głęboko i tak samo patrze w duszy oko.Jestem niesprawiedliwa do siebie i owych uczuc.chyba pozbyłam sie juz ich.Upijam sie strachem,lekiem ,gniewem i owym tragicznym przeze mnie swiatem.Nim zniewolona jak narkotykiem oszołomiona.Zagubiona zapatrzona w tamten tylko swiat.W tym juz mnie nic niecieszy,a wtamtym tak samo.osamotnienie i obydwoma swiatami z niechecenie staje sie przerazeniem.Nie wiem czy chce dalej zyc.żyje bo musze,ale tego nie chce.brak mi czasem powietrza i wytchnienia z okiem w dół patrzenia.Nastawienie moje do zycia jest przerazające a zarazem z niechecające.I wtem niewiesz. czy dalej brnąc chcesz? czy dalej owa osobe poznac chcesz?odpowiedz na owe pytania.zapytaj sie serca twego czego brak mu.czego brak w tej chcwili twym dłonią,a mysli?ja nie bede sie juz nad zyciem zastanawiac jestem jak chopin i jego pragnienie miłosci.jestem jak juli oczekująca za zbudzenie romea i serce jej peka.jestem wpatrzona zbyt daleko by na brzegu ujrzec oczekiwanego.widze tylko tafle morza i sie jeszcze wacham by pozwolic jej mnie cała okryc.wiem smutnie pisze.mogłabym dramat jakis napisac.Ale pisze do ciebie te pare słow i czekam na brzegu mego morza mego zagubionego zycia.
|
|
