jadzia
Forumowicz
Dołączył: 02 Lut 2009
Posty: 237
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: krawcowa
|
 Wysłany: Sob 13:02, 28 Maj 2011 Temat postu: Wędrujaca dusza |
 |
|
Wędrująca dusza człowieka.
Wędrujący człowiek by odnaleść szczęście wiele razy upadał.
Wchodził do jaskini samotności,by móc zrozumieć owy cel życiowy.
Każdego dnia wędrujac słuchał dookoła siebie:
ludzi,zwierzat,ptactwa.
Jego serce biło widząc ich szczęście i radość na ich obliczach,
lecz swojego nie widzał,ale czół je całym sobom.
Bo radość innych wyznaczała mu cel.
Cel tak przed nim postawiony- człowieka i to wszystko co w nim twkwiło.
Miłość,radość,rozmowa,płacz i dobry sen.
Kochajac kogoś kto był blisko i dawał mu satyswakcje sobą i życiem było wszystkim.
Jednak ta osoba postawiona na jego drodze odeszła.
Szukał ją,wpatrując się w gwiazdy,by jego anioł ukazał mu jak ma dalej życ.
Wchodził do jaskimi smutku,nie spał,nie ustannie myślał nad sobą i dalsza drogą.
Wchodził w blasku poranka w wodospad płaczu i goryczy,by bród ciała i duszy obmyć.
Czół się samotny,ale nie wiedzał,że w każdym człowieku pozostawiony przez stwórcę,był anioł.
Prowadzony go blaskiem anioła.
Wiódł go zawsze do światyń progu.
Progu duszy zbawienia,umocnienia,napełnienia oraz nadziei w dążeniu do szczęścia.
Szczęścia tak mu brakującego.
Bo wszystko co z siebie dawał i kochał,zostało mu ofiarowane owym blaskiem prowadzącej duszy przez życie mu dane.
Został więc,ze swoim wędrowcem duszy aniołem doprowadzony i umocniony:
miłoscią,spokojem i wytrwaościa do celu obranego .
Przez wysłanika Bożego anioła na jego drodze postawionego,
bo każdy człowiek posiada dusze anioła wędrowca.
On zawsze pokieruje człowieka w jednym celu,
do osiagajacego szczęścia w Bogu nam dana przez blask światła.
|
|
