Forum Forum zwiazane z depresją Strona Główna Forum zwiazane z depresją
wsparcie w depresji


Rozwód,alimenty,eksmisja

 
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum Forum zwiazane z depresją Strona Główna -> Gdzie i jak szukać Pomocy
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Kuba2103
złote serce
złote serce



Dołączył: 14 Lut 2007
Posty: 1148
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

 PostWysłany: Pią 18:42, 30 Mar 2007    Temat postu: Rozwód,alimenty,eksmisja Back to top

ROZWÓD, ALIMENTY, EKSMISJA – PYTANIA I ODPOWIEDZI

Co to jest rozwód?

Rozwód oznacza, iż rozerwany został węzeł (związek) małżeński, którym do tej pory małżonkowie byli związani i małżeństwo przestaje istnieć. Sąd podejmuje decyzje o udzieleniu rozwodu, jeżeli ustali, że nastąpiło rozerwanie więzi pomiędzy małżonkami: więzi emocjonalnej (psychicznej, duchowej), fizycznej (czy sypiają ze sobą) i gospodarczej (czy wspólnie prowadzą dom, gotuj itd.).

Charakterystyczne dla Polski jest, że małżonkowie, którzy decydują się na rozwód, nadal ze sobą mieszkają. Warunki ekonomiczne nie pozwalają zazwyczaj na natychmiastowe opuszczenie dotąd wspólnie zajmowanego mieszkania.

Gdy więzi pomiędzy małżonkami zaniknęły, dla sądu jest to przesłanka, choć nie jedyna, do uznania zasadności żądania rozwodu. W takiej sytuacji nie ma znaczenia oświadczenie jednego z małżonków, że kocha współmałżonka i nie zgadza się na rozwód – sąd nie będzie brał pod uwagę takich oświadczeń.

Sąd może jednak nie dać rozwodu, pomimo stwierdzenia, że małżonków nic już nie łączy (zupełny i trwały rozkład pożycia), gdy:
sąd uzna, że jest to nie wskazane ze względu na dobro małoletnich dzieci;
gdy małżonek jest nieuleczalnie chory i nie jest w stanie sam się utrzymywać;
gdy rozwodu żąda osoba wyłącznie winna rozkładowi pożycia (ponosząca winę za zaniknięcie więzi) – wtedy sąd udzieli rozwodu tylko gdy współmałżonek wyrazi zgodę na rozwód lub jeśli sąd uzna, iż mąż lub żona nie wyraża zgody na rozwód złośliwie szykanując współmałżonka.

Należy pamiętać, że sąd obiektywnie patrzy na strony (to jest zarówno na żonę, jak i męża) i ocenia sytuację na podstawie tego co usłyszy od nich samych i od ewentualnych świadków czy dane małżeństwo ma szansę przetrwać. Gdy nie widzi takiej możliwości – orzeka rozwód.


Co się dzieje w sytuacji, gdy przyczyną rozpadu małżeństwa jest alkoholizm jednego z małżonków lub przemoc...?

W takiej sytuacji należy wystąpić o rozwód z orzeczeniem winy małżonka, który swoim zachowaniem (alkoholizm, bicie, znęcanie się psychiczne itd.) spowodował rozpad związku. Sprawił, że dalsze życie z nim nie jest możliwe. Sprawa rozwodowa z orzekaniem o winie trwa dłużej. Jeśli się udowodniona zostanie wina i sąd uzna współmałżonka wyłącznie winnym rozkładu pożycia, wtedy łatwiej będzie drugiemu współmałżonkowi uzyskać np. eksmisję z mieszkania lub będzie mógł żądać alimentów nie tylko na dzieci, ale także na siebie.

Trzeba jednak pamiętać, że gdy wnosimy o rozwód z orzekaniem o winie, tę winę musimy udowodnić (trzeba powołać świadków, przedstawić dokumenty np. obdukcje, raporty policyjne) – czyli przedstawić dowody potwierdzające fakty, o których mówimy w sądzie.
W przypadku przemocy domowej, jeśli wcześniej prowadzona była sprawa karna o znęcanie się nad rodziną wobec współmałżonka, któremu zarzucamy winę w procesie rozwodowym, i sprawa ta zakończyła się skazaniem za popełnione czyny, to wyrok taki należy przedstawić w sądzie na sprawie rozwodowej.


Ile trwa sprawa rozwodowa?

Sprawa rozwodowa bez orzekania o winie trwa krócej niż z orzekaniem. W przypadku sprawy z orzekaniem o winie przesłuchuje się świadków, analizuje dokumenty – co zwykle zabiera więcej czasu.
Sprawa rozwodowa trwa od kilku miesięcy, a w przypadku spraw skomplikowanych nawet do kilku lat.

Nawet gdy są trudności w ustaleniu miejsca pobytu pozwanego małżonka można rozpocząć sprawę, tylko w pozwie należy wystąpić o ustanowienie kuratora dla nieobecnego małżonka. Brak wiedzy o miejscu pobytu nie musi opóźniać chwili rozpoczęcia sprawy.


Ile kosztuje sprawa rozwodowa?

Koszty sprawy rozwodowej są to opłaty sądowe i koszty wynajęcia adwokata (jeśli decydujemy się na jego pomoc). W momencie składania pozwu należy złożyć zaświadczenie o wysokości zarobków, na tej bowiem podstawie sąd ustali ile należy zapłacić na początku sprawy tzw. wpisu tymczasowego (są to kwoty od 30 zł do 600 zł).

W wyroku rozwodowym sąd ustala wysokość ostatecznej opłaty. Wysokość opłaty zależy od wysokości zarobków stron (zwykle połowa miesięcznych dochodów). Kosztami sądowymi obciążane są obie strony, jeśli rozwód orzekany jest bez ustalania winy. W zależności od wysokości zarobków po równo lub w określonych proporcjach. W przypadku orzeczenia o winie koszty ponosi osoba winna rozkładu małżeństwa.

Wraz z pozwem o rozwód można wnieść wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i przyznanie adwokata z urzędu. W trudnej sytuacji materialnej sąd może zwolnić z części kosztów lub nawet z całości kosztów.

Koszty wynajęcia adwokata są zróżnicowane – zwykle jest to kwestia ustalenia stawki z adwokatem. Oczywiście gdy sprawa jest bardzo skomplikowana stawka rośnie, a gdy mniej skomplikowana – usługa kosztuje mniej.


Co z mieszkaniem, samochodem, działką... po rozwodzie?

Wraz z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami powstaje wspólnota majątkowa, to znaczy, że wszystko co zostało przez nich nabyte od tej chwili należy do nich obojga.

Jeżeli jednak przed ślubem zawarta została umowa o rozdzielności majątkowej – intercyza, to w niej ustalone są stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami tak, jak oni sobie tego życzą.

Do wspólnoty majątkowej nie należą dobra otrzymane w drodze darowizny, spadku, także honoraria i nagrody autorskie – nawet jeśli uprawniony otrzymał je po zawarciu małżeństwa.

Po rozwodzie ustaje wspólność majątkowa. Małżonkowie mogą wnosić o podział zgromadzonego w czasie trwania małżeństwa majątku. Jeśli np. żona nie pracowała zarobkowo, a prowadziła dom i opiekowała się dziećmi, to ma ona także prawa do żądania połowy majątku. Jej praca w domu liczy się tak samo jak praca zarobkowa męża. Zatem po orzeczeniu rozwodu należy przeprowadzić podział majątku.

Podział majątku można przeprowadzić spisując stosowną umowę (u notariusza, gdy elementem majątku jest nieruchomość) – jeśli małżonkowie zgadzają się co do kwestii podziału. W momencie gdy nie mogą się w tej sprawie dogadać trzeba sprawę podziału majątku skierować do sądu.

Jeśli w skład majątku wspólnego wchodzi mieszkanie spółdzielcze, należy pamiętać, że w ciągu roku od otrzymania rozwodu, trzeba o tym poinformować spółdzielnię. Taki jest wymóg prawa spółdzielczego. Współwłaścicielami mieszkania spółdzielczego nie mogą być dwie obce sobie osoby, dlatego tylko jeden z byłych małżonków może zgodnie z prawem spółdzielczym być jego właścicielem. Przy podziale majątku jeden z rozwiedzionych małżonków pozostanie w mieszkaniu a drugi będzie mógł domagać się spłaty kwoty równej połowie wartości mieszkania (lub inaczej ustalonej proporcji).

Podobnie jeśli chodzi o samochód – zatrzymuje go jeden z małżonków - i spłaca drugiemu połowę wartości samochodu.

Oczywiście kwestie podziału między małżonkami są rozstrzygane bardzo indywidualnie i sposób rozdziału majątku może być różny. W sprawach majątkowych lepiej zawsze konsultować się z prawnikiem.


Co to są alimenty?

Obowiązek alimentacyjny rodziców w stosunku do dzieci powstaje w chwili urodzenia się dziecka a wygasa z gdy dziecko usamodzielni się: osiąga kwalifikacje zarobkowe pozwalające utrzymać się samodzielnie. Jeśli pełnoletnie dziecko uczy się dalej – studiuje, obowiązek alimentacyjny rodziców wobec niego trwa do momentu ukończenia studiów.

Alimenty kojarzą się głównie z rozwodem, ale także w trwającym małżeństwie jeden z rodziców może wystąpić o alimenty, jeśli drugi rodzic uchyla się od obowiązku łożenia środków finansowych na dzieci.

W sprawach rozwodowych sąd ma obowiązek orzekać o alimentach dla dzieci.

Po rozwodzie tylko jeden z rodziców – ojciec lub matka (w praktyce polskie sądy przyznają opiekę nad dziećmi matkom) – będzie sprawował osobistą opiekę nad dziećmi. To znaczy, że będzie z nimi mieszkać, opiekować się nimi i łożyć na ich utrzymanie. Alimenty to nic innego jak pieniądze przekazywane na dziecko, które są częścią środków potrzebną w jego utrzymaniu - partycypacja w kosztach (koszty mieszkania, ogrzewania, wyżywienia, odzieży, opieki lekarskiej itd.)

Jest to obowiązek alimentacyjny względem dzieci obejmujący dostarczanie środków utrzymania i zabezpieczanie wszystkiego co jest potrzebne do fizycznego i umysłowego rozwoju dzieci, np. rozwoju zainteresowań, uzdolnień.

Wysokość alimentów ustalana jest przez sąd i uzależniona jest od:
potrzeb dzieci
sytuacji finansowej rodzica sprawującego osobistą opiekę
możliwości finansowych drugiego rodzica

W ocenie możliwości finansowych rodzica, który ma płacić alimenty, sąd bierze pod uwagę nie tylko środki, którymi w tej chwili rodzic ten dysponuje, ale i te, którymi mógłby dysponować, gdyby wykorzystywał w pełni swój potencjał/możliwości. Przykładowo: rodzic posiada wyższe wykształcenie, które daje mu możliwość podjęcia dobrze płatnej pracy, a ten podejmuje nisko płatną pracę poniżej swoich kwalifikacji np. pracę fizyczną. W takiej sytuacji sąd będzie brał pod uwagę zarobki, które mógłby uzyskać, gdyby podjął pracę zgodnie ze swoimi możliwościami.

Alimenty na dzieci otrzymuje się do momentu ich finansowego usamodzielnienia się czyli praktycznie do chwili podjęcia przez nich pracy.

Zmiana wysokości alimentów może nastąpić przed sądem – do czego konieczne jest wniesienie pozwu o ich podwyższenie (do sądu rejonowego). Pozwy o alimenty i ich podwyższanie są bezpłatne.

Alimenty mogą zostać określone w drodze umowy pomiędzy małżonkami –jeśli mogą się w tej sprawie się dogadać. Gdy nie jest możliwe dojście do porozumienia w tej sprawie, należy wystąpić do sądu z pozwem o alimenty. Dla przypomnienia: sąd zawsze orzeka o alimentach wydając wyrok rozwodowy.


Jak wyegzekwować alimenty zarządzone przez sąd?

W sytuacji idealnej rodzic zobowiązany przez sąd do płacenia alimentów płaci je regularnie. Niestety dość często zdarza się, że uchyla się od ich płacenia. Należy wtedy zwrócić się do komornika (wniosek o wszczęcie czynności komornika w załączniku), który podejmie odpowiednie czynności. Zwraca się on do zakładu pracy, w którym zatrudniona jest osoba zobowiązana do płacenia alimentów, i od tej chwili alimenty będą potrącane z wynagrodzenia zobowiązanego i przekazywane bezpośrednio osobie, która ma je otrzymać.

Jeśli zobowiązany do płacenia alimentów nie pracuje, komornik podejmuje inne czynności zmierzające do ściągnięcia alimentów, np. sprzedaje przedmioty należące do majątku zobowiązanego. Gdy zobowiązany przebywa np. w zakładzie karnym, komornik zwróci się do naczelnika zakładu by alimenty potrącane były z wynagrodzenia uzyskiwanego za pracę w zakładzie.

W momencie gdy nie ma możliwości ściągnięcia alimentów za pośrednictwem komornika, należy złożyć wniosek o wypłacenie alimentów z tzw. Funduszu Alimentacyjnego. Szczegółowych informacji na temat warunków jakie należy spełniać by otrzymać alimenty z tego Funduszu szukaj u komornika.

Należy pamiętać, że ten kto uchyla się od płacenia alimentów popełnia przestępstwo (art. 209 kodeksu karnego):

Kto uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez nie łożenia na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to naraża ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Przestępstwo to ścigane jest na wniosek pokrzywdzonego (osoby, której przysługują alimenty), jeśli więc zobowiązany do płacenia alimentów uchyla się od spełnienia tego obowiązku należy złożyć taki wniosek (pisemny) na policji lub prokuraturze.


Co to jest eksmisja?

Uprawnienie do zajmowania lokalu (mieszkania), w którym mieszkamy nazywa się tytułem prawnym do lokalu. Tytuł prawny to własność danego lokalu (spółdzielcze prawo do lokalu, umowa najmu itd.). Jeśli ten tytuł prawny utraciliśmy (np. upłynął termin zawartej umowy najmu), to nie możemy dalej w mieszkaniu pozostawać. W przypadku gdy nie chcemy dobrowolnie opuścić tego mieszkania, konieczne będzie przeprowadzenie eksmisji – aby usunąć nas z tego mieszkania.

Przypadek nietypowy stanowi eksmisja w wyroku rozwodowym. Na podstawie art. 58 & 3 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego można wystąpić o eksmisję w procesie rozwodowym. Uzyskanie eksmisji w wyroku rozwodowym możliwe jest wtedy gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym zachowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie. W takiej sytuacji eksmisja może nastąpić gdy:
mieszkanie, z którego ma zostać wyeksmitowany małżonek należy do majątku wspólnego małżonków;
mieszkanie należy do majątku odrębnego małżonka, który żąda eksmisji.

Małżonek wyeksmitowany na podstawie postanowienia zawartego w wyroku rozwodowym (jeśli mieszkanie, z którego go wyrzucono było wspólne) może jednak domagać się swego udziału – zgodnie z tym co zostanie ustalone w wyniku podziału majątku po rozwodzie (tj. na podstawie umowy lub sprawy w sądzie o podział majątku).


Jak przeprowadzana jest eksmisja?

Sąd wydaje wyrok o eksmisji. Na podstawie tego wyroku osoba zajmująca bezprawnie mieszkanie powinna go opuścić. Jeżeli nie chce tego zrobić należy zwrócić się do sądu o nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności i z takim wyrokiem udać się do komornika. Komornik wyznacza osobie, która ma być wyeksmitowana termin, do którego ma ona opuścić mieszkanie. Jeśli osoba ta nie zastosuje się do polecenia komornika, może on zastosować środki przymusu.

Eksmisji na bruk nie wykonuje się w tzw. okresie ochronnym, tj. od 1 listopada do 31 marca. Ale uwaga! Nawet w okresie ochronnym można wykonać eksmisje, które zostały orzeczone przez sąd z powodu znęcania się nad rodziną.


Co to jest separacja?

W 1999 roku wprowadzona została ponownie do polskiego prawa instytucja separacji (istniała w prawie małżeńskim w okresie międzywojennym).

Aby sąd mógł orzec separację między małżonkami musi nastąpić zupełny rozkład pożycia (przy rozwodzie musi nastąpić zupełny i trwały rozkład pożycia). Separacja orzeczona przez sąd nie rozrywa węzła małżeńskiego – małżeństwo znajduje się w zawieszeniu.

Małżonkowie pozostający w separacji nie mogą zawrzeć nowego małżeństwa. Orzeczenie separacji powoduje powstanie między małżonkami rozdzielności majątkowej – co oznacza, że każde z małżonków może domagać się podziału majątku objętego wspólnością ustawową.

Separację, podobnie jak rozwód, można orzekać z orzeczeniem winy małżonka, który swoim zachowaniem spowodował rozkład związku. Bicie współmałżonka i odmawianie mu środków na utrzymanie stanowią objaw niebezpiecznego nastawania na jego życie i zdrowie, a tym samym mogą być przyczyną separacji małżeństwa z winy małżonka stosującego przemoc.
 
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum Forum zwiazane z depresją Strona Główna -> Gdzie i jak szukać Pomocy Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Możesz pisać nowe tematy
Możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach